26 Ağustos 2017 Cumartesi

Söyle Güzel Kadın

Söyle Güzel Kadın

Çıkmaz sokakta, gecenin karanlığı ile kalakaldım,
Aydınlığını veren sokak lambasının yanındayım.
Ardıma baktım sen yoksun, oysa bir adım ötendeydim,
Avazım çıkana kadar bağırdım ama sen yoktun.

Söyle güzel kadın, neden böyle yaptın?
Hırçınlığını savurmaların, kaçarcasına vazgeçmelerin,
Kırarcasına savurduğun cümlelerin kimeydi?
Bende gördüğün öfken kimden kalan eserdi...

Şimdi mutlu musun bilemiyorum,
Fark ettim ki hayatında değişmeler olmuş.
Çok sakin gördüm seni,
Ürkekliğinden eser bile kalmamış.

Mutluydun, ördüğün duvarları yıkmış,
Gönlüne, sevdası için müsaade vermişsin.
Masum gözlerinde bir parıltı var,
O üzgün ve kırgınlıktan eser bile yok...

Beni soracak olursan,
İçimde bir yangın büyüdü,
Ben o yangında mahsur kalmışım da,
Yanmışım ve başka bir vücuda bürünmüşüm.

Polyannadan eser kalmamış,
Mutluluk ise adı sanı anılmıyor.
Bir yıkım var içimde senden sonra süregelen,
Ta ki içimde kaybolana kadar…

Nisan 2017

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yorumunuz için teşekkürler.
ugurerdenn@gmail.com