Kanlı Kanatlarım

Kanatlarımı paslanmış bıçağın körleşmiş keskinliğiyle kestim 

Buharın yansıyan yüzüyle damlayan kanımın gölgesi

Vahşet naraları kulağımı delip geçti

Gözlerim habersizdi olanlardan 

Neredeyim ve bedenim hangi boyuta geçiş yaptı

Şuan zaman dilimi durağan

Beyazlarım rüzgarın hoyratlığıyla uçuyor 

Görüyorum üzerinden akan kırmızıyı

Gözlerim yaşa boğuluyor

Bir şeyler kopmuş içimden, ne olduğunu arıyorum

Zamanın evresi siliyor hülyalarımı

Ben ben miyim onuda bilmiyorum

Ben kimim, sen kimsin biz kimiz

Ne için çekiliyor sıkıntılar ve ödülü sadece göz yummak mıdır

Kanatlarım kanlı, umutlarım kayıp, ben neredeyim

Zaman diliminin hangi evresinde benliğim

Dizlerinin üstüne çöküyorsun ve hayat sırtına tüm ağırlıklarını yüklüyor

Kalkmak istiyorsun, dalların bir bir kırılıyor

Dal sandıkların dikenleriyle ellerini kanatıyor

Dizlerin o an tüm hırsıyla yerinden kalkmak için feryad ediyor

İyiliğin ve doğruluğun zararı dokunduğu zamandayım

Kanatlarımı pas tutmuş bıçağımla kopartıp attım

Kanlı gölde manzaram ve gözlerim habersiz tüm olandan

Rüzgar yüzüme çarpıyor geçmişi ve geleceğin iğrençliğini

Ayağa kalkmak için verdiğim çabada 

İçimden söküp attığım her şey için minnettarım zamana

Hangi evresidir mücadelemin sancısı

Habersizim, acımla sancımla ayaktayım.

Aralık 2025

Uğur Erden